Wbrew potocznemu rozumowaniu darowizna nie jest czynnością polegającą na „daniu pewnej rzeczy”, zgodnie z regulacją kodeksu cywilnego darowizna jest umową, choć szczególną.
Na podstawie umowy darowizny jedna strona (darczyńca) zobowiązuje się bezpłatnie obdarować drugą stronę (obdarowanego).
Jak to zrobić?
Umowa darowizny, przynajmniej w zakresie oświadczenia darczyńcy powinna mieć formę aktu notarialnego, i to niezależnie od tego co jest przedmiotem darowizny. Niezachowanie formy aktu notarialnego powoduje nieważność umowy darowizny. Mając na uwadze niecodzienny charakter darowizny, zwłaszcza fakt, iż często przekazywane są w ten sposób rzeczy drobne między osobami bliskimi, umowę darowizny zawartą w innej formie np. ustnej można „naprawić” wykonując darowiznę. Dla przykładu darowizna roweru będzie ważna nawet jeżeli ograniczy się do prostego „daję Ci ten rower” i wydania go obdarowanemu.
Co można darować ?
W drodze darowizny można przekazać rzeczy, prawa jak również obdarować drugą osobę zwalniając ją z ciążącego na niej względem darczyńcy obowiązku. Darowizna musi być dokonana z majątku darczyńcy, nie wyklucza to jednak darowania rzeczy lub prawa, które dopiero w przyszłości znajdą się w tym majątku, przesuwa to jednak w czasie moment „obdarowania”
Darowizna na wypadek śmierci?
Tutaj należy zachować ostrożność, ponieważ co do zasady rozporządzić majątkiem na wypadek śmierci można jedynie przez testament. Bezpieczniejszą formą „darowizny na wypadek śmierci” jest zapis testamentowy.
Cechą wyróżniająca darowiznę jest jej nieodpłatność. Nie oznacza to, że darczyńca nie może dostać nic w zamian. Często w umowie darowizny obdarowany zobowiązuje się do nieodpłatnego zachowania względem darczyńcy lub osoby trzeciej. W praktyce spotykać można np. umowę darowizny nieruchomości, w której obdarowany zobowiązuje się udostępniać darowaną nieruchomość darczyńcy. Zobowiązania obdarowanego w sposób oczywisty zmniejszają faktyczną wartość uzyskanej darowizny, jednak sam stosunek wartości zobowiązania obdarowanego do wartości przedmiotu darowizny nie może stanowić podstawy do uznania, iż nie była to darowizna tylko inna umowa, odpłatnie nakładająca na strony wzajemne obowiązki. Także i w tym rozumowaniu należy zachować pewien umiar, ponieważ zakres świadczeń obdarowanego nie może prowadzić do sytuacji, w której w praktyce „dopłaci” on do przedmiotu darowizny.
Umowa darowizny może także zobowiązać obdarowanego do określonego zachowania (działania lub zaniechania) co nie uprawnia nikogo do występowania z roszczeniem o realizacje tego obowiązku, gdyby tak było umowa darowizny dokonana z takim poleceniem nie byłaby w istocie darowizną, ponieważ straciłaby swój nieodpłatny charakter.
Czy wystarczy jedna umowa ?
Co do zasady tak, ponieważ umowa darowizny w skutkach przypomina umowę sprzedaży. Nie potrzeba zatem dwóch umów jednej na podstawie której darczyńca zobowiąże się do dokonania darowizny i drugiej, którą dokona darowizny. Strony umowy darowizny mogą jednak ograniczyć jej skutek wyłącznie do powstania zobowiązania darczyńcy do dokonania darowizny.
Jeżeli zainteresował Cię artykuł, kliknij „Lubię to” lub polub moją stronę na facebooku (Facebook adwokat Wrocław).
Najnowsze komentarze